Een mission critical systeem dat uitvalt kost meer dan alleen de herstelkosten. Het beïnvloedt je omzet, productiviteit en klanttevredenheid. En vaak betekent het aanzienlijke financiële verliezen doordat projecten stagneren. Bij dit soort systemen is "goedkoop" vaak de kostbaarste keuze die je kunt maken, omdat het risico op falen exponentieel groter is.
In het kort (TL;DR)
Bij mission-critical systemen kan “goedkoop” uiteindelijk heel duur uitpakken. Kosten besparen op de korte termijn vergroot het risico op storingen, financiële schade en verlies van vertrouwen. Zulke projecten vragen om ervaren teams, nauwe samenwerking en een zero-failure mentaliteit. Kortom: experimenteer waar het kan — maar als falen geen optie is, investeer in zekerheid.
Als architect heb ik in mijn loopbaan genoeg projecten voorbij zien komen om duidelijke patronen te herkennen. Eén daarvan heeft te maken met je projectaanpak. Er zijn namelijk momenten waarop je kunt experimenteren, bijvoorbeeld met nieuwe leveranciers of het inwerken van junior teams, je kunt dan lekker snel scoren. En er zijn momenten waarop dat tot grote problemen leidt. Het verschil zit hem vooral in de functie van het systeem waar je aan werkt: is het mission critical of niet?
“Ervaring is niet duur; het is wat voorkomt dat goedkoop uiteindelijk heel kostbaar wordt.”
Laat me een paar ervaringen met je delen die dit verschil duidelijk illustreren.
Wanneer falen geen optie is: high-pressure rebuilds.
Een paar jaar geleden werden we benaderd door een grote glasvezelnetwerk-provider. Hun situatie was urgent: het projectmanagementsysteem dat hun operatie, het uitrollen van nieuwe glasvezelverbindingen, ondersteunde, kon de toegenomen capaciteit niet meer verwerken. We hebben het hier over projecten waarbij elke meter glasvezel aanzienlijke kosten met zich meebrengt. Een planning die niet klopt, resulteert in serieuze financiële verliezen.
Hun bestaande leverancier kon de hoeveelheid vragen en de complexiteit niet meer afhandelen. De tijdsdruk was hoog – elke vertraging betekende uitstel in de landelijke glasvezel implementatie.
In een dergelijke situatie is experimenteren geen optie. We hebben dus direct een uitgebreid team samengesteld en alle beschikbare middelen ingezet. Zo ontwikkelden we in korte tijd een volledig vervangend systeem. Geen geleidelijke overgang, geen testfase – het systeem moest vanaf de eerste dag optimaal functioneren. Dat kon, maar de intensieve samenwerking met de klant was essentieel. We werkten nauw samen, hielden dagelijks overleg en zorgden voor continue afstemming. Bij dit type projecten is de marge tussen succes en mislukking zeer klein. Een kleine fout in de planning kan resulteren in aanzienlijke vertragingen.
Het systeem is nog steeds operationeel. De nationale uitrol van glasvezel is bijna voltooid, mede dankzij deze oplossing. Het resultaat had echter anders kunnen zijn zonder de juiste aanpak en zonder de volledige focus van ons én van de klant.
De verleiding van "goedkoop en snel"
Deze manier van mission critical systemen maken lijkt in eerste instantie weinig ‘agile’ en niet de goedkoopste manier. Een systeem laten ontwikkelen vergt een investering, dat snapt iedereen, maar diverse partijen – met totaal verschillende prijsstellingen -- beweren dezelfde kwaliteit te kunnen leveren. Waarom zou je meer betalen als het schijnbaar voor minder kan? Omdat ervaring meer is dan een kostenpost. Het is een verzekeringspolis.
Ervaring omvat veel meer dan technische kennis. Het gaat ook over het herkennen van potentiële problemen. Een junior developer ziet een integratieprobleem en denkt: "Dat lossen we op met een API." Een senior developer bedenkt: "Wat gebeurt er als die API tijdelijk niet beschikbaar is? Hoe beheren we dataconflicten? Wat als het volume substantieel toeneemt?"
Wij hebben projecten gedaan waarbij financiële transacties via onze systemen verliepen. Waarbij productieprocessen afhankelijk waren van onze planning. Waarbij duizenden gebruikers gelijktijdig toegang hadden. We begrijpen de implicaties van een systeem dat niet functioneert op het moment dat het noodzakelijk is.
Dat soort dingen leer je niet op school. Die kennis ontwikkel je door praktijkervaring, het leren van gemaakte fouten en het implementeren van al die lessen in toekomstige projecten.
Wanneer investeer je in zekerheid?
Niet elk systeem is mission critical. Dus elk systeem vraagt een andere benadering. Een marketingwebsite of een intern dashboard dat sporadisch gebruikt wordt? Daar kun je experimenteren met nieuwe leveranciers of technieken. Geen probleem. Maar als je systeem de kern van je bedrijfsvoering betreft – als downtime financiële consequenties heeft, als fouten je reputatie schaden, als je je klanten niet kunt uitleggen waarom het niet functioneert – dan investeer je in zekerheid.
Dan kies je voor professionals met praktijkervaring. Die begrijpen wat het voor jou betekent als het systeem niet werkt. Die de nodige leerervaringen hebben opgedaan. Zodat jij dat niet hoeft te doen, op momenten dat het totaal niet uitkomt.
